por Jose
Τα αντιβιοτικά μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία σοβαρής, οδυνηρής ακμής που σχετίζεται με τα βακτήρια στο δέρμα. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής γενικότερα, γεγονός που μπορεί να μειώσει το πρήξιμο και να μειώσει τον κίνδυνο ουλών.
Ένας δερματολόγος μπορεί να συστήσει τοπικά αντιβιοτικά, τα οποία ένα άτομο ισχύει για το δέρμα ή από το στόμα αντιβιοτικά, τα οποία ένα άτομο παίρνει ως χάπι.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η παρατεταμένη ή επαναλαμβανόμενη χρήση των προφορικών αντιβιοτικών έχει κινδύνους. Μπορούν να βλάψουν τα υγιή βακτήρια στο έντερο, διαταράσσοντας την ισορροπία της χλωρίδας του εντέρου κάποιου.
Η συχνή συνταγή αντιβιοτικών μπορεί επίσης να συμβάλει στην αντίσταση στα αντιβιοτικά, η οποία συμβαίνει όταν εξελίσσονται τα βακτήρια έτσι ώστε να μπορούν να επιβιώσουν από τη θεραπεία με αντιβιοτικά.
Το αν τα αντιβιοτικά είναι η σωστή επιλογή για κάποιον εξαρτάται από τις μοναδικές συνθήκες τους.
Αυτό το άρθρο θα εξετάσει πόσο αποτελεσματικά είναι τα αντιβιοτικά για την ακμή, τους διαθέσιμους τύπους, τις παρενέργειες, τους κινδύνους και άλλες θεραπείες ακμής.
Η ακμή αναπτύσσεται όταν τα θυλάκια των τριχών ή οι πόροι, γίνονται φραγμένες με νεκρό δέρμα ή λάδι. Ορισμένα πράγματα μπορούν να συμβάλουν σε αυτό, συμπεριλαμβανομένων:
Ωστόσο, τα βακτήρια παίζουν επίσης ρόλο.
Πολλά είδη βακτηρίων ζουν φυσικά στο δέρμα. Ορισμένοι είναι ευεργετικοί, ενώ άλλοι μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα εάν γίνουν υπερβολικά διαδεδομένα. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι αρκετά είδη βακτηρίων μπορούν να επιδεινώσουν την ακμή, συμπεριλαμβανομένων:
Τα αντιβιοτικά συμβάλλουν στην επιβράδυνση ή στη διακοπή της ανάπτυξης επιβλαβών βακτηρίων στο δέρμα. Ωστόσο, πολλές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι τα αντιβιοτικά μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία μέτριας έως σοβαρής ακμής, ανεξάρτητα από την υποκείμενη αιτία.
Για παράδειγμα, μια μελέτη του 2019 εξέτασε την αποτελεσματικότητα της αζιθρομυκίνης σε διάφορες δόσεις. Το αντιβιοτικό ήταν τόσο αποτελεσματικό όσο και γενικά καλά ανεκτό.
Μια μελέτη 2018 συνέκρινε παλμικές δόσεις – σύντομες περιόδους αντιβιοτικών – σε μεγαλύτερες δόσεις δοξυκυκλίνης και διαπίστωσαν ότι και οι δύο ήταν αποτελεσματικές.
Επιπλέον, μια ανασκόπηση του 2017 συνέκρινε διάφορες κατηγορίες αντιβιοτικών, συμπεριλαμβανομένων των τετρακυκλίνων, των μακρολίδων και της τριμεθοπρίτης-σουλφαμεθοξαζόλης, για τη θεραπεία της φλεγμονώδους ακμής. Όλα ήταν αποτελεσματικά.
Σε 41 άρθρα που συνέκριναν τα αντιβιοτικά μεταξύ τους, σε placebos ή σε άλλες θεραπείες, οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να βρουν στοιχεία ότι ένας τύπος αντιβιοτικού ήταν ανώτερος από το άλλο.
τοπικά αντιβιοτικά εφαρμόζονται απευθείας στο δέρμα. Η κλινδαμυκίνη και η ερυθρομυκίνη είναι τα πιο κοινά τοπικά αντιβιοτικά.
Μια ανασκόπηση του Cochrane 2018 υπογραμμίζει ότι αυτά τα αντιβιοτικά λειτουργούν καλύτερα για φλεγμονώδη ακμή, η οποία αναπτύσσεται όταν τα βακτήρια εισέρχονται σε μπλοκαρισμένους πόρους. Άλλοι τύποι ακμής μπορεί να μην ανταποκρίνονται επίσης.
Τοπικά αντιβιοτικά έρχονται σε πολλές μορφές, συμπεριλαμβανομένων πηκτωμάτων, λοσιόν και μαξιλάρια. Επειδή είναι εντοπισμένα, τα τοπικά αντιβιοτικά δεν επηρεάζουν τη χλωρίδα του εντέρου. Συνήθως, δεν προκαλούν συστηματικές παρενέργειες.
Ωστόσο, ενδέχεται να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη αντοχής στα αντιβιοτικά. Για το λόγο αυτό, η Αμερικανική Ακαδημία Δερματολογίας (AAD) συνιστά τη χρήση τοπικών αντιβιοτικών παράλληλα με μια άλλη θεραπεία, όπως τα ρετινοειδή ή το υπεροξείδιο του βενζοϋλίου.
Το AAD συνιστά στοματικά αντιβιοτικά για μέτρια έως σοβαρή ακμή που δεν ανταποκρίνεται σε άλλες θεραπείες ή για φλεγμονώδη ακμή που δεν ανταποκρίνεται σε τοπικά αντιβιοτικά.
Τα πιο καλά μελετημένα αντιβιοτικά για την ακμή είναι τετρακυκλίνες και μακρολίδια. Άλλοι τύποι αντιβιοτικών, όπως η δοξυκυκλίνη και η μινοκυκλίνη, έχουν λιγότερα στοιχεία πίσω από αυτά. Ακόμα, οι γιατροί μπορούν να συνταγογραφήσουν άλλους τύπους εάν ένα άτομο δεν βλέπει βελτίωση.
Παρόμοια με τα τοπικά αντιβιοτικά, το AAD συνιστά στους ανθρώπους να μην χρησιμοποιούν από του στόματος αντιβιοτικά από μόνα τους. Ο συνδυασμός φαρμάκων με βενζοϋλικό υπεροξείδιο ή ρετινοειδή μπορεί να καταστήσει τη θεραπεία πιο αποτελεσματική και να διατηρήσει τα αποτελέσματα μετά το τέλος της πορείας.
Για να μειωθεί ο κίνδυνος αντοχής στα αντιβιοτικά, είναι επίσης σημαντικό να ληφθούν από του στόματος αντιβιοτικά για όσο το δυνατόν συντομότερα. Ωστόσο, αυτό μπορεί να είναι δύσκολο, καθώς οι μακρύτερες ή επαναλαμβανόμενες θεραπείες μπορούν να βελτιώσουν τα αποτελέσματα.
Μια ανασκόπηση του 2020 προηγούμενης έρευνας ανέλυσε μελέτες που χρησιμοποίησαν αντιβιοτικά για χρονικά πλαίσια που κυμαίνονταν από 3-24 εβδομάδες. Οι μεγαλύτερες περιόδους χρήσης γενικά οδήγησαν σε μεγαλύτερη μείωση της φλεγμονώδους ακμής.
Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν επίσης παλμικές δόσεις μπορεί να είναι αποτελεσματικές. Αυτό συμβαίνει όταν ένα άτομο παίρνει αντιβιοτικά λιγότερο συχνά ή σε σύντομες εκρήξεις.
Μια μελέτη 2018 συνέκρινε την παλμική θεραπεία με αζιθρομυκίνη, στην οποία οι άνθρωποι πήραν το φάρμακο ένα έως τρεις φορές εβδομαδιαίως ή τέσσερις φορές μηνιαίως, σε 12 εβδομάδες συνεπής δοξυκυκλίνης.
Τα αποτελέσματα για κάθε ομάδα ήταν παρόμοια, υποδηλώνοντας ότι τα παλμικά αντιβιοτικά μπορούν να είναι εξίσου αποτελεσματικά με ένα τυπικό μάθημα.
Πολλοί άνθρωποι ανεχτούν καλά τα αντιβιοτικά. Ωστόσο, οι παρενέργειες είναι πάντα δυνατές. Οι πιθανές παρενέργειες ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο του αντιβιοτικού που χρησιμοποιεί κάποιος.
Τοπικά αντιβιοτικά μπορεί να προκαλέσει:
Το Li>
από του στόματος αντιβιοτικά μπορεί να προκαλέσει:
Μερικοί άνθρωποι έχουν αλλεργίες σε συγκεκριμένα αντιβιοτικά. Σπάνια, η λήψη τους μπορεί να οδηγήσει σε αναφυλαξία.
Αναφυλαξία είναι μια σοβαρή αλλεργική αντίδραση που μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή. Τα συμπτώματα αναπτύσσονται ξαφνικά και περιλαμβάνουν:
Εάν κάποιος έχει αυτά τα συμπτώματα:
Μερικοί άνθρωποι ενδέχεται να χρειαστούν περισσότερες από μία έγχυσης επινεφρίνης. Εάν τα συμπτώματα δεν βελτιωθούν σε 5-15 λεπτά ή επιστρέφουν, χρησιμοποιήστε ένα δεύτερο στυλό εάν το άτομο έχει ένα.
Ένας από τους σοβαρότερους κινδύνους της χρήσης αντιβιοτικών είναι η αντίσταση στα αντιβιοτικά. Αυτό συμβαίνει όταν τα βακτήρια εξελίσσονται έτσι ώστε να μην επηρεάζονται πλέον από ένα συγκεκριμένο φάρμακο.
Η αντίσταση στα αντιβιοτικά μπορεί να σημαίνει ότι ένα αντιβιοτικό δεν λειτουργεί πλέον για ένα άτομο. Μπορεί επίσης να συμβάλει στην ανάπτυξη των «σούπερ βακτηρίων», τα οποία είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Τα αντιβιοτικά επηρεάζουν επίσης το μικροβιοκτόνο, το οποίο είναι το οικοσύστημα των βακτηρίων, των ζυμών και άλλων μικροοργανισμών που ζουν στο έντερο. Ένα ισορροπημένο και ποικίλο μικροβιοκτόνο είναι το κλειδί για τη συνολική υγεία.
Μια μελέτη του 2020 περιγράφει τα αντιβιοτικά ως «σημαντικούς διαταράκτες» του μικροβίου και δηλώνει ότι είναι πιθανό ότι αυτή η διαταραχή θα μπορούσε να οδηγήσει σε χρόνια προβλήματα υγείας.
Τα χαμηλά επίπεδα ευεργετικών βακτηρίων του εντέρου συνδέονται με μια σειρά χρόνιων καταστάσεων, όπως η φλεγμονώδη νόσο του εντέρου (IBD), η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2. Ωστόσο, αν οι αλλαγές στη χλωρίδα του εντέρου διαδραματίζουν άμεσο ρόλο στην πρόκληση αυτών των συνθηκών είναι ακόμα άγνωστες.
Άλλοι δυνητικοί κίνδυνοι χρήσης από του στόματος αντιβιοτικών εξαρτώνται από το φάρμακο. Μπορούν να περιλαμβάνουν:
.
Τα αντιβιοτικά δεν είναι η μόνη επιλογή για τη θεραπεία μέτριας έως σοβαρής ακμής. Ορισμένες άλλες επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:
Το AAD υπογραμμίζει ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την υποστήριξη συγκεκριμένων διαιτητικών αλλαγών για την ακμή. Ωστόσο, ένα άρθρο 2021 σημειώνει ότι τα τρόφιμα με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη μπορεί να επιδεινώσουν την ακμή. Αυτό περιλαμβάνει ζαχαρούχα τρόφιμα, όπως κέικ, καραμέλα και σόδα.
Μετά από μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή με λιγότερες τροφές με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη μπορεί να βοηθήσει μερικούς ανθρώπους. Για άλλους, η μείωση ή η διακοπή της κατανάλωσης γάλακτος βοηθά.
Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία ακμής, βοηθά να έχετε όλα τα γεγονότα. Ένα άτομο μπορεί να επιθυμεί να ρωτήσει έναν γιατρό τις ακόλουθες ερωτήσεις:
Τα αντιβιοτικά για την ακμή μπορούν να μειώσουν την παρουσία βακτηρίων στο δέρμα που σχετίζονται με την ακμή και τη φλεγμονή. Οι γιατροί τους συνήθως συνταγογραφούν για άτομα με φλεγμονώδη ακμή ή για άτομα με μέτρια έως σοβαρή ακμή που δεν ανταποκρίνεται στις θεραπείες πρώτης γραμμής.
Ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι ορισμένοι αντιβιοτικοί μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων, τόσο τα τοπικά όσο και τα στοματικά αντιβιοτικά έχουν ορισμένους πιθανούς κινδύνους.
Τα τοπικά αντιβιοτικά είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν συστηματικές παρενέργειες, όπως οι πεπτικές διαταραχές, αλλά μπορεί να συμβάλλουν στην αντίσταση στα αντιβιοτικά.
Είναι σημαντικό να συζητήσουμε όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτής της θεραπείας με δερματολόγο.
Ιατρικές ειδήσεις Σήμερα έχει αυστηρές οδηγίες προμήθειας και αντλεί μόνο από μελέτες που αξιολογούνται από ομοτίμους, ακαδημαϊκά ερευνητικά ιδρύματα και ιατρικά περιοδικά και ενώσεις. Αποφεύγουμε τη χρήση τριτογενών αναφορών. Συνδέουμε τις πρωταρχικές πηγές – συμπεριλαμβανομένων των μελετών, των επιστημονικών αναφορών και των στατιστικών στοιχείων – σε κάθε άρθρο και επίσης τις απαριθμούν στο τμήμα πόρων στο κάτω μέρος των άρθρων μας. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διασφαλίζουμε ότι το περιεχόμενό μας είναι ακριβές και τρέχον διαβάζοντας την πολιτική συντακτικής μας.
